در طول دوره انتقال گاو شیری تغییرات فیزیولوژیکی وابسته به زایش و شروع شیردهی را تجربه میکند که این تغییرات می تواند در عملکرد سیستم ایمنی اختلال ایجاد کند (Drackley, ۱۹۹۹). تغییرات دوره انتقال شامل افزایش لیپولیز، تغییر محور انسولین-گلوکز و سوماتوتروپین و همچنین افزایش التهاب و پروتئین های فاز حاد میباشد(Sheldon et al., ۲۰۰۱). در نتیجه گاوهای دوره انتقال خیلی به بیماری های متابولیک و عفونی حساس اند که مستقیما بازدهی شیردهی و رفاه شان را تحت تاثیر قرار میدهد(Mallard et al., ۱۹۹۸). استراتژیهای مدیریتی که در دوره انتقال فیزیولوژی را دستکاری، توانایی ایمنی را افزایش و سودآوری در سیستم تولیدی شیری را تضمین میکنند(Overton and Waldron, ۲۰۰۴).
Omnigen-AF (OMN) یک محصول اختصاصی ثبت شده است که توانایی تعدیل عملکرد ایمنی ذاتی و اکتسابی در نشخوارکنندگان و سایر گونه های حیوانات اهلی را دارد. برای مثال مکمل OMN ایمنی ذاتی را در گوسفندان در معرض دگزامتازون (Wang et al., ۲۰۰۷) و لکوسیتهای خون را در تلیسه های هلشتاین(Ryman et al., ۲۰۱۳) افزایش داده است. وانگ و همکارانش در سال ۲۰۰۹ از مکمل OMN در گاوهای جرسی دوره انتقال استفاده کردند و افزایش لکوسیت های خون و بیان mRNA سایتوکین های پیش التهابی را نسبت به گروه کنترل گزارش کردند. بطور کلی این نتایج نشان میدهد که مکمل OMN ایمنی ذاتی را افزایش میدهد هر چند اثر این افزودنی بر پاسخ های متابولیک، تولیدی و سلامت گاو شیری دوره انتقال هنوز نیاز به پژوهش های بیشتری دارد.
براساس گفته سازنده، ترکیبات مکمل OMN شامل مخلوطی زا ساکارومایسیس سرویسهآ فعال خشک شده (Saccharomyces cerevisiae)، ماده تخمیری تریکودرمالونگیبراچیاتوم (Trichoderma longibrachiatum) ، نیاسین، ویتامین B۱۲، ریبوفلاوین-۵-فسفات، دی کلسیم پنتوتنات، کولین کلراید، بیوتین، تیامین مونوهیدرات، پیریدوکسین هیدروکلراید، منودیول دی متیل پیریمیدینول بیسولفات، فولیک اسید، کلسیم آلومینو سیلیکات، سدیم آلومینو سیلیکات، دایاتومیشس (diatomaceous earth)، کلسیم کربنات، پوسته برنج و روغن معدنی است (فرمول کاملا اختصاصی و در انحصار شرکت سازنده است). فرض ما بر این است که مکمل OMN برای گاوهای شیری، وضعیت متابولیک و پاسخ ایمنی ذاتی را در طول دوره انتقال بهبود خواهد داد و در نتیجه تولید شیر افزایش خواهد یافت. بنابراین این آزمایش پارامترهای فیزیولوژیکی، سلامتی و تولیدی را در گاوهای تیمار مکمل با تیمار شاهد در دوره انتقال مقایسه خواهد کرد.
این آزمایش وضعیت فیزیولوژیکی، پارامترهای تولیدی و سلامتی را در گاوهای شیری مصرف کننده مکمل OMN با گاوهای تیمار شاهد در طول دوره انتقال مقایسه کرد. ۳۸ گاو چند بار زایش بوسیله وزن بدن و BCS از ۳۵ روز قبل از تاریخ اعلامی زایش به دو گروه ۱۹ تایی (دریافت کننده مکمل به میزان ۵۶ گرم در روز برای هر گاو و تیمار شاهد) تقسیم شدند. قبل از زایش گاوها در جایگاه انفرادی نگهداری شدند و با دسترسی آزاد به سیلاژ ذرت و سه کیلوگرم در روز کنسانتره براساس As-Fed. بعد از زایش گاوها دوبار در روز شیردوشی شدند و روزانه ۳۵ کیلوگرم براساس As-Fed سیلاژ ذرت دریافت کردند و به صورت جداگانه برای تامین نیازهای تغذیه ای بعد از هر بار دوشش کنسانتره مصرف کردند.
گاوهای مصرف کننده OMN مکمل را در خوراک عصر به صورت مخلوط با کنسانتره دریافت کردند. قبل از زایش وزن بدن و نمره وضعیت بدنی گاوها بصورت هفتگی ثبت و نمونه خون هر ۵ روز یکبار از ۳۵ روز قبل از زایش جمع آوری شد. بعد از زایش تا روز ۴۶ شیردهی وزن بدن و نمره وضعیت بدنی بصورت هفتگی ثبت شد و تولید شیر رکورد گیری و نمونه های شیر برای اندازه گیری کل ماده جامد و شمارش سلول های بدنی جمع آوری شد. نمونه خون از روز ۰ تا ۷ بعد از زایش، و از روز ۹ تا ۲۱ بعد از زایش و هر ۵ روز از روز ۳۰ تا ۴۶ بعد از زایش جمع آوری شد. در روز ۳۰ و ۴۶ بعد از زایش گاوها با روش سیتوبراش (cytobrush)برای اندومتریت مورد ارزیابی قرار گرفتند؛ براساس درصد از سلولهای پلی مورفونوکلوئار(PMN) در ۱۰۰ سلول شمارش شده(پلی مورفونوکلوئار+سلولهای اندومتریال).
در روز ۴۸ بعد از زایش ۹ گاو از هر تیمار (به میزان ۲۵ میکروگرم در کیلوگرم وزن بدن) بصورت تزریقی لیپوپلی ساکارید (LPS) دریافت کردند و نمونه خون از دوساعت قبل از تزریق تا ۸ ساعت بعد از تزریق بصورت هر ساعت یکبار و از ساعت ۱۲ تا ۷۲، هر ۱۲ ساعت و از ساعت ۹۶ تا ۱۲۰ هر ۲۴ ساعت جمع آوری شد. تفاوتی در وزن بدن، BCS، غلظت سرمی کورتیزول، اسیدهای چرب، انسولین، گلوکز، هپتا گلوبولین، کورتیزول و فاکتور رشد شبه انسولین ۱ در بین دو تیمار مشاهده نشد.
گاوهای مصرف کننده OMN تولید شیر بیشتری داشتند(۳۰ در مقابل ۲۷.۱ کیلوگرم) و درصد سلول های PMN در جمعیت سلولی اندومتریال در تیمار OMN بیشتر بود (۱۲.۲ در مقابل ۳.۹%). بعد از دریافت LPS گاوهای تیمار OMN نسبت به تیمار شاهد، میزان هپتا گلوبولین و تومور نکروز فاکتور (TNF)سرم بیشتری داشتند. در کل استفاده از OMN در دورهی انتقال باعث افزایش ایمنی ذاتی و تولید شیر شد.
- P. Brandão, R. F. Cooke, F. N. Corrá, M. B. Piccolo, R. Gennari, T. Leiva, and J. L. M. Vasconcelos. ۲۰۱۸. Physiologic, health, and production responses of dairy cows supplemented with an immunomodulatory feed ingredient during the transition period. J. Dairy Sci. ۹۹:۱–۱۱.