اهمیت تغذیه بره با آغوز

آغوز اولین شیر تولید شده توسط میش پس از زایمان است که نقش حیاتی در بقای بره دارد. این شیر غنی از
آنتیبادیها (ایمونوگلوبولینها) برای ایجاد ایمنی اولیه
چربی و پروتئین برای تأمین انرژی
ویتامینها و املاح معدنی برای رشد و تقویت بدن
نکات کلیدی در تغذیه با آغوز
زمانبندی حیاتی است: بره باید در ۲ ساعت اول پس از تولد حتماً آغوز دریافت کند. حداکثر زمان مجاز ۶ ساعت است.
بسیار مهمتر است که بره تا ۳۰ دقیقه پس از تولد حدود ۵۰ میلیلیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن آغوز دریافت کند(مثلا برای بره ی ۵ کیلویی، ۲۵۰ گرم) و تا ۲۴ ساعت اول مجموع مصرف باید به حدود ۲۰۰ میلیلیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برسد یعنی به بره ای ۵ کیلوئی، یک کیلو آغوز داده شود.
روشهای تغذیه در صورت عدم دسترسی به آغوز طبیعی
اگر میش نتواند آغوز کافی تولید کند یا بره نتواند مکیدن را انجام دهد:
شیشه یا بطری شیر مخصوص برهها برای تغذیه دستی استفاده شود.
در صورت نیاز میتوان از آغوز یخزده که قبلاً از میشهای سالم جمعآوری شده استفاده کرد.
آغوز گاو نیز میتواند جایگزین مناسبی باشد؛ بهویژه از گاوهای تازه زاییده که واکسینه شدهاند. (آغوز گاو نسبت به آغوز میش تراکم ایمونوگلوبولین کمتری دارد، اما بهتر از عدم دریافت آغوز است.)
استفاده از پودر جایگزین آغوز با کیفیت خوب که مخصوص برههای نوزاد تهیه شده نیز توصیه میشود.
تغذیه از طریق لوله معده (در موارد ضروری)
اگر بره بسیار ضعیف است و نمیتواند به تنهایی شیر بمکد:
۱. از لوله مخصوص تغذیه بره (Stomach Tube) استفاده کنید.
۲. آغوز را تا دمای حدود ۳۸ درجه سانتیگراد گرم کنید.
۳. لوله را با دقت وارد مری بره کرده و آغوز را به آرامی به معده منتقل کنید.
۴. حجم اولیه باید حدود ۵۰ میلیلیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن باشد.
نکته مهم: تغذیه با لوله نیاز به دقت و مهارت دارد. ورود اشتباه لوله به راه تنفسی میتواند منجر به خفگی شود.